در شک وحراس یک تقدیر
گم میشم میان جماعتی زیر تیغ تحقیر
نیشگونم می گیرند این خاطرها
در دلم شعله میزند یاد وارها
به شمارش افتاده است نبض یک درد
عشق یک واژه نیست این را بفهم
با تو ام ای درد بی درمان من
با تو ام سیاه و سپید ای روزگار من
نیشخند آن لبان تو درد مرا دوباره کرد
تا مرز جنون مرا روانه کرد
در هوس یک نگاه تو من مانده ام
عاشق نشودی دیوانه نمیدانی چگونه درمانده ام
تا صدای پای تو به گوشم می آید نفسم بند بند است
انگار گیر لبان تو عاشق دلبنداست
فاصله بین من تو در گیر و دار جنگ است
نیش آن ابرو انتو مانند دشنه یک نامرد است
شک نکن که عاشقی در دستان دل تنگ من پای بند است
بکه گویم که این دل در گروی تو دل سنگ است
دل دادگی تا این حد آخر مرگ است
بگمان عشق بی من پور از لبخند است
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
